Aantal berichten : 2432 Join date : 20-05-09 Leeftijd : 31 Woonplaats : Nijmegen
Onderwerp: Present slowly fading into past. za sep 26, 2009 2:38 pm
Goodbye My Love.
How can it possibly be, that the worst way to be hurt, is to be hurt by love. By the sweetest thing ever. And what did you do wrong then? You just loved someone, is that something to be ashamed of? No, I don't think so. Love is one of the biggest risks you can take in your life. To love someone, is to share your heart with someone. You just give that person a little piece of your heart. And if that someone won't take it, it'll hurt. Because it'll just be refused, and you cannot take it back. It belongs to the person you love, even if they don't love you back. You never stop loving someone, you can only learn to live without them. When someone does carry that little piece of you, you're the lucky one. But for how long? How long does love live? Sometimes you just have to say goodbye to someone, even though you still love them. The ways devide.
I used to be the one you loved, then you met him. I saw it, you changed. All the love that you were used to give to me, was all his, in just a few weeks. I know it. I see it in your eyes. You're happy now. You're going on an adventure now. I wish you luck. Our ways devided.
And I still cry. For that little piece of me, for which I hope you will take care of, with all the memories we have. I hope you won't forget me. Remember the days we shared. Together. As one.
Goodbye my love, goodbye my friend.
---
I'm Sorry.
Something has changed, And I don't know what to do. I want to clean up my mind, But all I can think of is you.
It's not right, and I know that, It's just that everytime we meet. Your pretty face is still capable, Of making my heart skip a beat.
I want to know, What I've done wrong. It's not that you hate me, But your look seem so strong.
I'm walking in the rain now, I don't know where to start. It's just the way you look at me, That keeps on breaking my heart.
I'm sorry for loving you, You were my biggest mistake. I think I should go now, Or it's not only my heart you'll break.
I thought we could still be friends, But it seems like you don't think so. This is all I want to say, I just wanted to let you know..
21-02-'09
---
Why.
Why wouldn't you? Just drop yourself. Fall. Slowely. I'll catch you. I promise.
I have you. I caught you. You're finally mine. But, Wait. I'm waking up.
I cry again. Millions of tears I've spend on you. Why do I? I don't know. Why wouldn't I? I can't let you go.
02-07-'09
---
I'm Here.
I'm here. Ready. Again. Ready to be broken. Again. I'm falling. For you again. Why? I don't know. Wish I could stop myself. Stop myself from falling. Wish someone would catch me. I hoped that you would catch me.
02-07-'09
Laatst aangepast door Bambi op zo jul 15, 2012 8:05 pm; in totaal 2 keer bewerkt
Gewoon Benny Crazy Guitars.
Aantal berichten : 2572 Join date : 24-05-09 Leeftijd : 33 Woonplaats : Almere
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. za sep 26, 2009 2:45 pm
Niceeee
Anne :] Opvallende verschijning.
Aantal berichten : 1050 Join date : 18-06-09 Leeftijd : 31 Woonplaats : Waspik
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. za sep 26, 2009 9:14 pm
Wauw!
Bambi I know VanVelzen.
Aantal berichten : 2432 Join date : 20-05-09 Leeftijd : 31 Woonplaats : Nijmegen
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. ma okt 26, 2009 1:14 pm
Twee short story's:
--
When Summer Ends
Met mijn hand glijd ik in mijn broekzak, en door mijn vingers voel ik een klein, koud dingetje glijden. Ik pak het vast. Het zit er nog, zoals altijd. Een klein ovaal dingetje, wat de meeste mensen aan een kettinkje zouden hangen, bewaar ik trouw in mijn broekzak. Het kleine dingetje waar de meeste mensen éen of twee foto's in zouden doen van personen die ze lief hebben, maar die van mij is leeg en zwart gekleurd. Mijn zwarte hart. Het zwarte hart dat word bewaard in de broekzak van een eenzaam meisje. Ik zucht even en haal het ding dan uit mijn broekzak. Van de tijd waarin ik het ding met me mee heb gedragen, weet ik zelf al niet meer hoelang hij is. Te lang, en vandaag was het klaar. Over. Ik klik hem open en kijk ernaar. Ik wou dat ik er een foto van jou in had kunnen doen. Maar de tijd was onzeker, en zo was ik. Al de tijd dat ik het ding bij me had, had ik gehoopt dat het wat had kunnen worden tussen ons. Nooit heb ik iemand gehad, in de klas zat ik altijd alleen. Achter jou, maar ziels alleen. Buiten school had ik alleen mensen waarmee ik goed op kon schieten op het internet, maar echte hechte vriendschappen had ik nooit gehad. Zo onopvallend mogelijk bestudeerde ik altijd alles wat jij deed. Hoe je praatte, hoe je lachte, hoe je luisterde en hoe je je opgave's maakte. En stiekem bleef ik maar geloven dat jij mij ook leuk zou vinden. Zegmaar fantaseren. Maar sinds een paar dagen geloof ik het niet meer. Ik geloof mezelf niet meer. Nooit meer. Vandaag word alles anders. Ik klik het dingetje dicht en stop het weer in mijn broekzak. De plaats waar hij hoorde, tot vandaag. Ik ben bijna op de plek waarnaar ik op weg was. De brug. Ik zucht, en kijk over de railing naar het water. Het rustige, kabbelende water. Ik ga op de railing zitten en kijk naar de horizon. Het is midden zomer, en de zon is bijna onder. Op straat beweegt zich bijna niets, en hoelanger ik rond blijf kijken, hoe relaxter de sfeer word. Nog een laatste keer haal ik het ding uit mijn zak. Zou ik het kunnen laten gaan? Zou ik jóu kunnen laten gaan? Vragen dwarrelen door mijn hoofd, maar ik negeer ze. Vanaf vandaag ga ik niet meer naar mezelf luisteren, vanaf vandaag geloof ik mezelf niet meer. Ik ga aan de buitenkant van de railing staan, en houd met met éen hand stevig vast. De andere hand heb ik nogsteeds om het kleine dingetje geklemt. Hij die tot nu toe stevig dicht was geknepen open ik nu voorzichtig. Op mijn handpalm ligt het, het kleine dingetje, het zwarte dingetje, mijn hart, mijn leven. Een laatste keer knijp ik er in, en druk ik het tegen mijn borst aan. Ik sluit mijn ogen en voel hoe mijn hart aan de andere kant van mijn borst hard bonkt. Mijn hart, mijn lege hart, mijn leven, mijn ik. De enige ik. De echte ik.. Nog een keer haal ik diep adem en gooi dan, met een grote zwaai het ding weg, weg van mij. Ik voel mijn hand trillen en volg met mijn ogen het kleine zwevende dingetje wat in het water plonst. Ik zucht. Dat was het, ik, mijn leven, met het zwarte hart. Ik grijp met mijn losse hand naar de railing en blijf nog even zo staan kijken, tot ik een plotse ‘Nee!’ van achter hoor. Verbaast draai ik me om, en van schrik val ik bijna naar achter.. ‘Wat doe jij nou?!’ Met trillende handen sta ik verstijfd tegen de railing aan gedrukt, met achter mij de dood, en voor mij... de liefde. Ik knipper even met mijn ogen en kijk dan in jou prachtige, hazelbruine ogen. De ogen die ik al zovaak bestudeerd had, maar waarmee ik nog nooit oogcontact had gemaakt. ‘Ik, ehm..’ Breng ik uit, als ik weer op de wereld ben. Ik zwaai mijn been over de railing heen en spring er dan, lenig als ik ben, overheen. ‘Je.. Wat?’ ‘Ik, ehm, nou, niks. Laatmaar,’ stamel ik nogsteeds verbaast, dat jij voor mijn neus staat. Strak blijf ik je aankijken. ‘Je wou toch niet springen hè?!’ ‘Ik, eh, springen?!’ bang kijk ik hem aan ‘Nee joh,’ Ik tover een waterig glimlachje op mijn gezicht en opgelucht zucht hij. ‘Gelukkig maar!’ ‘Huh, hoezo?’ ‘Nou, ehm, ik vind je eigenlijk al een tijdje leuk...’
----
Frozen Dreams
Tegen de ijskoude wind in, trap ik stevig op mijn trappers. Kleine, witte vlokjes sneeuw vliegen tegen mijn gezicht en jas aan en met mijn haast bevroren handen houd ik stevig mijn stuur vast. Mijn hart bonkt tegen mijn borst aan, en totaal verdoofd van verdriet en de kou race ik verder. Verder, naar de plek waar mijn hart me altijd naar leid. De plek die ik bezoek als ik verdrietig ben, of me alleen voel. Het heuveltje, met de grote boom en het meertje. De plek waar het allemaal begon. Ik rijd het park binnen, en sprint het heuveltje op. Bij de grote boom die er bovenop staat, gooi ik mijn fiets neer. Ik zucht, en voel dan pas hoe uitgeput ik ben van het harde fietsen. Aan de kant van het meertje zak ik tegen de boom aan en ga op de grond zitten. Om me heen is het donker, afgezien van de maan en de lichten van de stad. Als ik omhoog kijk, zie ik een grote, donkere, zwarte boomstam met bladerloze takken. Het meertje voor me is bevroren, en weerspiegelt een spookachtige glimp van de boom waar ik tegenaan zit. Ik tril, trek mijn benen op en sla mijn armen erom heen. Warme tranen voel ik over mijn wangen glijden. De warmte doet me denken aan toen..
‘Wat ga je doen?’ ‘Shht! Ik zeg lekker niks!’ Met jou twee handen over mijn ogen heen, voel ik hoe je me ergens naartoe leid. ‘Stop!’ Ik stop en jij botst tegen mij aan. ‘En nu?’ ‘Tadaa!’ Ik hoor hoe je glimlacht, en de felle zon begroet mijn ogen als jij je handen er vanaf haald. Ik knipper even met m'n ogen, en zie dan dat we voor de grote boom in het park staan. Als ik iets dichterbij ga staan zie ik dat er wat op staat. ‘Stay forever.’, met een sterretje erbij staat in de schors gegraveerd. Ik slaak een kreegtje en voel hoe jij naast me komt staan. ‘Ah, wat lief!’ Ik sla mijn armen om je heen, en voel een gloed van warmte, liefde en geluk door mijn lichaam heen stromen. Ik sluit even mijn ogen en houd je stevig vast. ‘Stay forever?’ diep kijk ik je aan. Je sluit even bevestigend je ogen en glimlacht. ‘Forever.’
Ik zucht. Forever. Welke idioot geloofd er nu in “forever”?! Ik knijp mijn handen tot vuisten, sta op en kijk naar de tekst die nogsteeds in de boom staat. Arme boom. Boos sla ik tegen het stukje schors aan. ‘Jij zei forever! Waar ben je dan, hè?!’ Ik bijt op mijn lip. Eén jaar geleden al, kwam je zeggen dat het niet meer ging.. Wat een slappe smoes, jij was naar een andere stad verhuisd. Net alsof ik dan niet snap dat je een ander hebt ofzo.. En sinds die dag, de dag dat jij zei dat het niet meer ging.. Kom ik af en toe bij deze boom. Als ik verdrietig ben, of me alleen voel. Of als ik mijn verhaal kwijt moet.
simoon Hè, jij weer!
Aantal berichten : 561 Join date : 11-09-09 Leeftijd : 33 Woonplaats : Soest
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. ma okt 26, 2009 6:29 pm
Mooi! Gedetailleerd beschreven, daar hou ik van.
Anne :] Opvallende verschijning.
Aantal berichten : 1050 Join date : 18-06-09 Leeftijd : 31 Woonplaats : Waspik
Aantal berichten : 2432 Join date : 20-05-09 Leeftijd : 31 Woonplaats : Nijmegen
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. zo dec 06, 2009 8:26 pm
Gedichten van vrijdag, elke voor een bandlid dus jullie mogen raden xD
--
Wij zochten naar jou letter, Daarvan werden we helemaal knetter. Nergens konden wij hem vinden, Tot de Hema ons verblindde. Daar stond hij, in een schap, Naast het kraampje met Kebap. Jou letter was het zoeken waard, Want deze staat op jou identiteitskaart. Nu hebben wij wel weer genoeg gelult, We hopen dat je er lekker van smult.
Jou letter in het wit, Want jij bent geen eerste-kamer lid. Je hebt je oude band omgeruild voor deze kleine man, Dat vonden wij een wel geslaagd plan. Op het podium sta jij met veel plezier, En wij vullen mekaar lekker aan hier. Bambi kan niet tellen, En ja, dat moest Anne even vertellen.. Nu hebben wij wel weer genoeg gelult, We hopen dat je er lekker van smult.
When Summer Ends is volgens Roel jou favoriete liedje, Terwijl wij dit schreven klonk hier hetzelfde melodietje. Het goeie ritme vinden kan je wel, Daarbij gebruik je zeker geen gourmetstel. Een biertje gaat er bij jou zeker wel in, Zelfs al is het maar als begin. Jou strijkplank bezorgde ons heel veel lol, Zelfs al was het niet erg zinvol. Nu hebben wij wel weer genoeg gelult, We hopen dat je er lekker van smult.
Scherven brengen natuurlijk geluk, Daarom kunnen de komende 7 jaar voor jou niet meer stuk. Maar gooi toch maar niet meer met je glazen, Want wij zijn vandaag twee sinterklazen. Op een schone dag was je plotseling kaal, Dat vond jij misschien wel ideaal. Toch vonden wij dat zelf wat minder, Maar toch ben jij zeker geen padvinder. Nu hebben wij wel weer genoeg gelult, We hopen dat je er lekker van smult.
De grootste lol hebben kan jij wel, Tijdens concerten houd jij een duel. Jij zit er al vanaf het begin bij, Nee dit is geen fopperij. Af en toe drink je graag rose, En misschien houd je ook wel van een kaassoufflé. Je weet wij zien jou heel erg graag, Dat is een feit, geen meerkeuzevraag. Nu hebben wij wel weer genoeg gelult, We hopen dat je er lekker van smult.
;3
Anne I know VanVelzen.
Aantal berichten : 3496 Join date : 20-05-09 Leeftijd : 32 Woonplaats : Wageningen / Arnhem
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. zo dec 06, 2009 8:34 pm
Onze gedichten Tralalala, ik weet het lekker al
simoon Hè, jij weer!
Aantal berichten : 561 Join date : 11-09-09 Leeftijd : 33 Woonplaats : Soest
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. ma dec 07, 2009 4:11 pm
Hahahah geweldige gedichten echt!
Bambi I know VanVelzen.
Aantal berichten : 2432 Join date : 20-05-09 Leeftijd : 31 Woonplaats : Nijmegen
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. vr dec 11, 2009 7:24 pm
Fell asleep last night, trying to figure out how incredibly much he still means to me. Woke up this morning, knowing that I'd never ever mean that much to him.
11-12-'09
Anne I know VanVelzen.
Aantal berichten : 3496 Join date : 20-05-09 Leeftijd : 32 Woonplaats : Wageningen / Arnhem
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. vr dec 11, 2009 7:25 pm
Aaaaahw ;(
Leonortjuh I know VanVelzen.
Aantal berichten : 1273 Join date : 25-05-09 Leeftijd : 31 Woonplaats : Westmaas
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. za dec 12, 2009 3:44 pm
Mooi!
Bambi I know VanVelzen.
Aantal berichten : 2432 Join date : 20-05-09 Leeftijd : 31 Woonplaats : Nijmegen
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. do jan 14, 2010 12:33 am
The cage of love.
Slowly I die Trying to figure out why Why Why I love you, Why you don't love me Why it won't stop killing me Why it kills me at all With every breath you take Every smile I see Everything you do You Trying to find that something Something in you which has me Kept me in a cage A cage of love Kill me Slowly.
16-12-'09
Anne-Sophie C'mon baby, get higher!
Aantal berichten : 273 Join date : 05-11-09
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. vr jan 15, 2010 1:11 pm
Mooi!
Bambi I know VanVelzen.
Aantal berichten : 2432 Join date : 20-05-09 Leeftijd : 31 Woonplaats : Nijmegen
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. ma maa 01, 2010 9:30 pm
"Forever is for fools."
Sarah Opvallende verschijning.
Aantal berichten : 1664 Join date : 22-02-10 Leeftijd : 31 Woonplaats : Rotterdam
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. ma maa 01, 2010 9:32 pm
Prachtig, die gedichten! Alsof je mijn dagboek hebt gelezen. O___O (als ik een dagboek zou hebben )
Top, ga zo door!
Bambi I know VanVelzen.
Aantal berichten : 2432 Join date : 20-05-09 Leeftijd : 31 Woonplaats : Nijmegen
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. ma dec 06, 2010 6:19 pm
Als iemand 't leuk vind om te lezen: 3 songteksten die ik 2 jaar terug samen met nog 2 mensen heb geschreven :'D
Dark Sky
I saw you with another boy, You used me like a children toy, I saw that you kissed his neck I can’t believe it, I want you back
We're sitting under the dark sky, I miss the spark between us, There are the stars we see We're holding hands Trying to understand Why we sit here.. Ooo baby you are too near
I cried the whole day, I want you back, I’m sorry, I did something wrong, It seems so strong.
We're sitting under the dark sky, I miss the spark between us, There are the stars we see We're holding hands Trying to understand Why we sit here.. Ooo baby you are too near
I close my eyes. You told me lies I can’t kiss you anymore It would never be like before
Now we're walking under the dark sky, The spark is gone, The stars stand strong. We're trying to see, We both have to agree. It's over, It's out. There's no longer doubt.
---
Last Demise
I'm sitting on a mountaintop, Feeling the rain on my skin, The rain in love with tear drops. I can't remember the begin.
Closer to the enemy's wings we find ourselves It's hard to win, Destruction gazed upon my eyes Filled with all those terrible lies. Together we will pay our price Forever stuck underneath the ice,
Now I'm walking on the rainbow, I see your pretty face, You walked away without me, Now I'm lonely in this place.
Birds are flying over in the sky, you walked out of me, Leaving the question why. Thunder clashed beneath my feet, And now we rhyme upon this beat.
Closer to the enemy's wings we find ourselves It's hard to win, Destruction gazed upon my eyes Filled with terrible lies. Together we will pay our price Forever stuck underneath the ice, Again
Now the ice collapses. Now we are free again. I love the look in your eyes, Cause they're drawing me in.
Closer to the enemy's wings we find ourselves It's hard to win, Destruction gazed upon my eyes Filled with terrible lies. Together we will pay our price Forever stuck under the ice, This is our last demise.
---
(geen titel)
I imagine, I'm winning, But this is just the begin. Something has changed, It's like a place you've never been.
Figuring out, Trying to see. Is it true what I feel, Do you know what I mean? Somehow it seem unreal to me. Is that what I've found, All that we need?
I'm looking around, Wondering what I'd see. It's you in the first place, Here next to me.
Your smile is mysterious, You took my hand. Sweet and gentle just like you planned, Kissing my lips, (nogontbrekendetekst)?
Take your car, Drive along the streets. Pick me up, To ride away, Tonight is only you and me.
En ik zag dat hier nog niet al mn gedichten staan dus als ik die terug vind zal ik ze ook ff posten :'D
Anne-Sophie C'mon baby, get higher!
Aantal berichten : 273 Join date : 05-11-09
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. wo dec 08, 2010 7:30 pm
Moooi Bambs :3
BO C'mon baby, get higher!
Aantal berichten : 424 Join date : 02-03-11 Leeftijd : 31 Woonplaats : Maastricht
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. vr apr 01, 2011 9:50 am
Mooi al die liedjes en gedichtjes! Gaaf om te zien dat mensen hier ook van schrijven houden, wraaaaa
Bambi I know VanVelzen.
Aantal berichten : 2432 Join date : 20-05-09 Leeftijd : 31 Woonplaats : Nijmegen
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. ma sep 05, 2011 9:26 pm
Ah, deze was ik dus kwijt maar heb ze dit keer binnen 2 sec gevonden:
(deze zijn héél oud, van uit 2007 ofzo _o-)
Broken eyes Vroeger als ik opstond, Dan zag ik in jou ogen Kleine twinkelsterretjes, Die mij echt niet bedrogen Sinds kort is dat toch anders, Je ogen staan zo grauw Die hazelbruine ogen, Lijken niet op die van jou Twee gebroken ogen, In een wereld zonder licht Niets helpt me, ze terug te brengen Weer terug, naar jou gezich
--
Het Onbereikbare Altijd denk ik aan jou, Wetend, dat je niet aan mij denkt Altijd kijk ik naar jou, Wetend, dat je mij niet ziet Altijd luister ik naar jou, Wetend, dat je het niet tegen mij hebt Altijd lach ik om jou, Wetend, dat het niet speciaal voor mij bedoeld was Altijd klopt mijn hart voor jou, Wetend, dat dat van jou van een ander is Nogsteeds ben ik verliefd op jou, Verliefd op het onbereikbare
--
Een woord Een woord, Altijd in mijn hoofd Een woord, Wat nooit word weggeroofd Een woord, Wat ik nooit vergeten zal Een woord, Wat ik van iedereen stal Een woord, Wat niemand ooit mag noemen Een woord, Zal niemand ooit verdoemen Dat ene woord, Dat simpele woord Fluister ik gesmoord Het enige woord, Waar ik me niet voor schaam Jou naam
--
Why you, Without me Why me, Without you Why we, Without us
--
Al die dingen die je geeft, Aan de mensen voor wie jij leeft Alle dingen die je doet, Was het maar voor mij En wel voorgoed
Al de dingen die je doet, Alles zeker, vol met moed Die vele dingen, waar jij voor gaat Dat je niet doorhebt, dat er iemand voor je staat Een iemand, iemand zoals ik Die vraagt om jou liefde, Jij en ik
Elk ding wat je doet, Geeft mij minder moed Alle plaatsen waar jij stond, Voelen als een open wond Een wond die nooit geneest Pas als jij terug bent, Terug van weggeweest
--
Zonder handen, zal ik je voelen Zonder te kijken, zal ik je zien Zonder te weten, zal ik je overspoelen Al zal jij dat nooit inzien Zonder te hopen, weet ik het zeker Zonder te gaan, bereik je je doel Het doel met een toekomst, nog altijd onzeker Zonder dat je ooit zal weten wat ik bedoe
--
Je hoeft iets niet te zien, Om het mooi te vinden Je hoeft iets niet te horen, Om het mooi te vinden Je moet iets voelen, Om het mooi te vinden Sluit je ogen, en geniet
Anne I know VanVelzen.
Aantal berichten : 3496 Join date : 20-05-09 Leeftijd : 32 Woonplaats : Wageningen / Arnhem
Onderwerp: Re: Present slowly fading into past. ma sep 05, 2011 9:30 pm
Wow. Mooi. Vind vooral die Why you, without me erg mooi :3